Spotkanie opłatkowe i poświęcenie witraży

17 grudnia 2023 o godz. 15:00 w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starogardzie Gdańskim na Łapiszewie, z udziałem licznych gości m.in. sióstr szarytek z Ukrainy, spotkamy się przy wspólnym przedświątecznym stole. Wysłuchamy dobrych świadectw, odnowimy nasze znajomości w gronie czcicieli bł. Marty Wieckiej. Licznie zjadą się też krewni bł. Marty oraz wspólnoty pod jej patronatem. W ten sposób przygotujemy się wydarzenia, które nastąpi dzień później. 18 grudnia 2023 o 16:45 spotkamy się w kaplicy Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim, gdzie Ksiądz Biskup poświęci witraż bł. Marty Wieckiej i bł. Hanny Chrzanowskiej. Po poświęceniu około 17:30 będzie też Msza święta i świadectwo sióstr. ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU!!!

KRĄG BIBLIJNY bł. Marty Wieckiej

W listopadzie swoje pierwsze spotkanie miała grupa biblijna pod patronatem bł. Marty Wieckiej. W parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starogardzie Gdańskim na Łapiszewie. Chcemy się odtąd spotykać raz w miesiącu. Terminy kolejnych zapowiadać będziemy na bieżąco z miesiąca na miesiąc. Cieszymy się z dobrej frekwencji już na pierwszym spotkaniu, zapraszamy kolejne osoby by dołączyć do nas na kolejnych.

NAJBLIŻSZE SPOTKANIE na przełomie stycznia i lutego 2024 w centrum Cor Cordium przy parafii NSPJ w Starogardzie Gdańskim – Łapiszewo.

Podczas spotkań rozważamy wybrany fragment Pisma Świętego metodą zbliżoną do lectio divina. Najpierw czytamy i rozważamy dany tekst, a potem dzielimy się naszymi odczuciami i spostrzeżeniami w grupie.

CZEKAMY NA CIEBIE – dołącz do naszych spotkań i zaproś przyjaciół i znajomych – spotkanie dla wszystkich chętnych, którzy pragną bardziej zaprzyjaźnić się z Biblią i ją lepiej poznać oraz nauczyć się modlitwy tekstem Pisma Świętego. ZAPRASZAMY!!!

Czy rzeczywiście umarła…?

 

Umarła 30 maja 1904 w Śniatynie, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Czy rzeczywiście umarła? Może jest z nami nadal? Czy działa? Majówka sprzyja wyjazdom i podróżom. W miniony długi weekend wybrałem się do Krakowa, do miejsca formacji zakonnej siostry Marty Wieckiej. Rewelacyjna lokalizacja – tuż przy samym dworcu głównym PKP w Krakowie – niedaleka droga z pociągu. Mój pobyt przypadł na bardzo ciekawy dzień – 4 maja – odpust świętego Floriana. Krótka procesja po okolicznym placu. Parafia św. Floriana w Krakowie, znana jest ze swojego najsłynniejszego wikariusza sprzed lat – Karola Wojtyły. To na terenie tej właśnie parafii znajduje się dom prowincjalny szarytek (ul. Warszawska 8). Czy Marta Wiecka przed laty również uczestniczyła w uroczystościach odpustowych tej parafii?

Czytaj dalej “Czy rzeczywiście umarła…?”

Duchowa stolica narodu

Foto: Karol Porwich/Niedziela

 

Gdy myślimy: “Jasna Góra”  serce mówi “Ojczyzna, Polska”. Niewątpliwie bł. Marta Wiecka była Polką, pochodziła z polskiej rodziny. Chociaż nie mamy przekazów historycznych czy kiedykolwiek odwiedziła Jasną Górę, ale wiemy polskość była bliska jej sercu. W siódmym roku życia zaczęła naukę w szkole ludowej w rodzinnej wiosce. Ze względy na czasy zaborów nauka odbywała się tam w języki niemieckim. Sprawiało to Marcie niemałą trudność, gdyż dom rodzinny był polskojęzyczny. Na co dzień w domu panowała atmosfera wielkiej religijności i patriotyzmu, umiłowania Polski. Katolickie rodziny kultywowały naukę i kulturę języka ojczystego, tradycje i obyczaje polskie. Władza naciskała na szkoły by przeprowadzać germanizację dzieci, ale wiele polskich rodzin skutecznie się przed tym broniło. Domy rodzinne były ogniskami polskości. Tak było też w życiu bł. Marty Wieckiej. Procesy germanizacyjne były sprzężone z nakłanianiem do protestantyzmu, gdyż właśnie katolicyzm był uznawany za ostoje polskości. Kulturkampf był więc nie tylko walką o kulturę, ale także a może nawet bardziej – o wiarę katolicką. Pod zaborem pruskim katolikom było ciężko. Zabraniano odprawiania nabożeństw po polsku, kasowano domy zakonne, ograniczano działalność biskupów i kapłanów, nakazywano im używanie w kościołach języka niemieckiego. Katolików nakłaniano do konwersji na wyznania protestanckie. Rząd pruski obsadzał stolice biskupie przede wszystkim Niemcami, popierał działalność protestantów, naciskał na germanizację i porzucenie katolicyzmu – miało to sprzyjać szybszemu wynarodowieniu Polaków. Jasna Góra – maryjna stolica Polaków – zawsze była ostoją polskości. Była symbolem, znakiem nadziei, jak latarnia morska dla okrętów podczas burzy – dawała nadzieję, że się nie rozbiją w tej zawierusze zaborców i nie utracą wiary i miłości do Ojczyzny. Matka Boża była zawsze dla Polaków ważnym punktem odniesienia w walce o swoją polskość i narodowość. Ta perspektywa pobożności maryjnej, która umacniała patriotyzm, dotyczyła także bł. Marty i jej krewnych. I jeszcze ciekawostka: Czytaj dalej “Duchowa stolica narodu”

Życie jest jak mozaika

 

Foto: Łukasz Kiełpiński

 

Życie jest różnorodne, nie szczędzi nam wielu zmian. Czasem trzeba się np. przeprowadzić w nowe miejsce, zacząć współpracę z nowymi ludźmi, podjąć nowe zadania i obowiązki. I na mnie przyszedł czas… Chociaż odległość między Tczewem a Starogardem Gdańskim niedaleka, to zawsze jakaś nowa rzeczywistość. Kościół Najświętszego Serca Jezusa na Łapiszewie w Starogardzie Gdańskim jawi mi się jako niezwykłe miejsce. To nie tylko miejsce posługi diecezjalnego duszpasterza służby zdrowia. To nie tylko świątynia z relikwiami zaczerpniętymi z grobu bł. Marty. Wydaje się że to kościół w którego bocznej kaplicy znajduje się największa na świecie mozaika przedstawiająca bł. Martę Wiecką. Jeśli ktoś wie gdzie jest większa – proszę dajcie znać, skoryguję swój ewentualny błąd.

Czytaj dalej “Życie jest jak mozaika”

Zraniona ziemia…

Dopiero co dobiega końca ponad dwuletni chaos związany z pandemią, a tu na horyzoncie nowy zamęt. Ziemia ukraińska zostaje bestialsko zaatakowana przez sąsiedni kraj. Niszczone są domy, giną ludzie – nie tylko wojskowi, także cywile. Wróg nie oszczędza nikogo, dla nikogo nie ma litości. Ani dla Ukraińców, ani nawet dla własnych żołnierzy. Mimo to, da się w tym wszystkim dostrzec okruchy dobra. Polacy i inne narodowości wspaniałomyślnie przyjmują uchodźców, Ukraińcy chociaż pełni gniewu, ale potrafią czasem oszczędzić schwytanych jeńców. Na froncie i w schronach tworzy się mnóstwo dobrych inicjatyw. Darmowe posiłki dla żołnierzy i podróżujących. Bohaterscy medycy, żołnierze, wolontariusze – którzy narażają własne życie by pomagać innym. Polowe szpitale i punkty pomocy medycznej – by opatrywać rannych i ratować chorych. I wreszcie gorliwa modlitwa wszystkich – o pokój. Nie mam wątpliwości. Błogosławiona Marta która pozostała już na zawsze na ukraińskiej ziemi (na śniatyńskim cmentarzu gdzie w tych dniach wciąż trwa modlitwa) jest tam z nimi, nie opuszcza ich.

Czytaj dalej “Zraniona ziemia…”

Kapłani u błogosławionej

27 maja 2021 w święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana do błogosławionej Marty Wieckiej przybyli księża z rocznika święceń 2009 z diecezji pelplińskiej. W Szczodrowie i Nowym Wiecu pod duchową opieką bł. Marty przeżyli oni swój tradycyjny zjazd rocznikowy. To wydarzenie przywołuje kolejny wątek z życia naszej patronki. Jej szczególną troskę o powołanych do kapłaństwa. Marta Wiecka towarzyszyła duchowo przynajmniej kilku klerykom, którzy później zostali księżmi. Oczywiście pierwszym, którego należy wspomnieć jest jej rodzony brat Jan. Był także kuzyn Józef napotkany na starogardzkim dworcu kolejowym w dniu jej wyjazdu do Krakowa. Niektórzy autorzy snuli przypuszczenia, że także jej podopieczny pacjent z Bochni Jan Nosal mógł w przyszłości, po odzyskaniu zdrowia, wybrać drogę powołania do szczególnej służby Bożej. Zapewne tych kleryków i księży pod jej duchową opieką znalazłoby się więcej. Niektórzy kapłani, z którymi miała okazję współpracować sami wyczuwali, że jest ona niezwykłą osobą. Nie tylko wysyłali do niej swych penitentów, by ich przygotowała do pojednania z Bogiem. Zapewne także wprost zwierzali się jej ze swego życia wewnętrznego i prosili o modlitwę przed Panem, o wstawiennictwo. Wyczuwali głęboką duchowość tej zakonnicy, jej mocne zjednoczenie z Jezusem. Możemy więc śmiało powiedzieć, że Marta Wiecka była dla tych kapłanów czy kleryków wsparciem, drogowskazem a nawet powierniczką spraw wewnętrznych. Dobrze się w tej roli odnajdywała.

Czytaj dalej “Kapłani u błogosławionej”